Natalie White i Czara Ognia

Spis treści:
Streszczenie lat 1991-1993
1991
Natalie Stephens dorastała w przekonaniu, że magia nie jest niczym prawdziwym. Jej otoczenie na to nie wskazywało. Aż do wakacji tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego roku.
Siedziała w ogrodzie czytając książkę. Było to jej ulubione zajęcie zaraz po muzyce, ale ojciec, Edd, zabronił jej grać na instrumentach w domu i gdziekolwiek indziej. W ogóle na mało rzeczy jej pozwalał, a strasznie dużo narzucał. Był bezrobotnym despotą, który wyładowywał się na córkach, gdy ogarniała go złość na to, że stracił pracę. Bo to przecież nie jego wina! Nigdy nic nie jest jego winą! On sam jest idealny, to reszta świata jest beznadziejna i powinna się cieszyć, że zaszczyca ich w ogóle swoją uwagą. Matka, Lindsay, musiała przez to pracować na półtora etatu, a i tak ledwo starczało na to, żeby żyć na poziomie.
     Tak więc Natalie żyła jedynie nauką, bo nic innego jej nie pozostało. Jej siostra, Elizabeth, również pokrzywdzona, ale nie odczuwała tego aż tak bardzo, bo była bardziej dziecinna, nie tak jak siostra, która była niesamowicie dojrzała jak na swój wiek. A dzielił je tylko rok różnicy.
    W czasie gdy ojciec wyszedł z domu (i jak zwykle nie wiadomo było po co, ale zawsze znikał na cały dzień w niewiadomych powodach), a mama była w pracy, Natalie i Elizabeth zostały same. Ellie w kuchni przygotowywała lemoniadę, a Natalie - jak już wcześniej wspomniano - czytała. Nagle do ogrodu przyleciała duża sowa, która przysiadła na przedramieniu dziewczyny i wręczyła jej list. List ze szkoły Magii i Czarodziejstwa HOGWART. Niedługo po tym, jedyna żyjąca babcia Natalie i Elizabeth, Janice, wyjaśniła wnuczce, że są czarownicami.
Do Hogwartu Natalie poszła bez wiedzy rodziców. Oni byli przekonani, że córka uczy się w Ameryce, w szkole z internatem, której dyrektorką jest przyjaciółka Janice. Dopiero na krótko przed świętami dowiedzieli się, że oba rody, na których połączenie zrodziły się Elizabeth i Natalie, są rodami magicznymi. Niestety na wskutek Pierwszej Wojny Czarodziejów, babcie najmłodszego pokolenia zostały obciążone urokiem, przez który następne pokolenie zostało pokoleniem niemagicznym. Edd i Lindsay urodzili się charłakami.
Natalie, jako dziecko wiecznie odtrącane, o co zadbał jej ojciec, o którym złą opinię mieli wszyscy ci, którzy go poznali, była oczarowana tym, że idąc do Hogwartu nie spotkała tam nikogo znajomego i bez trudu mogła nawiązać znajomości. Pierwszym czarodziejem, jakiego poznała, był Neville Longbottom. Następnie poznała Harry'ego Pottera, Weasleyów i Hermionę Granger. Spotkanie z Weasleyami na peronie było dość nietypowe, ponieważ zaraz po tym, jak wytłumaczyli Harry'emu i Natalie jak dostać się na peron 9 i 3/4, stało się coś, co zapadło wszystkim później w pamięć na bardzo długo. Ropucha Neville'a, Teodora, uciekła mu i zaczęła skakać sama po całym peronie. Chłopak rozpaczliwie szukał jej, gdy nagle Fred zawołał go mówiąc, że chyba znalazł jego zgubę. Okazało się, że zwierzę siedziało tuż przed Natalie. Dziewczyna widząc ropuchę dostała ataku paniki, albowiem jest batrachofobikiem i bufonofobikiem - okropnie boi się żab i ropuch. Wtedy Weasleyowie znali ją jako "tą, która krzyczy na widok płazów".
     Dziewczyna miała nadzieję, że trafi do tego samego domu co nowo poznani przyjaciele. Harry, Ron i Hermiona trafili do Gryffindoru... A Natalie po drugim najdłuższym wyborze Tiary Przydziału od wieku (co sprawdziła jeszcze pani profesor McGonagall i profesor Binns) została wreszcie przydzielona... do Ravenclawu. Nie była z tego powodu zadowolona, ale lepsze to, niż gdyby miała trafić do Slytherinu lub Hufflepuff'u. Krukoni, uczniowie Ravenclawu odznaczali się sprytem, mądrością, inteligencją, indywidualnością i błyskotliwością. Czwórka zaprzyjaźniła się po przygodzie z trollem górskim, którego ktoś wpuścił do zamku.
     Skłonność do pakowania się w kłopoty ujawnia się bardzo szybko. Harry Potter podejrzewał, że jeden z nauczycieli – profesor Severus Snape chciał go zabić. Od pierwszej lekcji eliksirów traktował go bardzo surowo, wymagał od niego więcej niż od innych uczniów, nie szczędził krytyki. Od innych uczniów również wymagał, ale z pierwszorocznych Krukonów to Natalie bardzo zadziwiła go swoją wiedzą na temat eliksirów, co zaowocowało na koniec roku naprawdę wielkim wyczynem. Na Eliksirach, które Krukoni mieli ze Ślizgonami (uczniami Slytherinu) Natalie często musiała siedzieć z ulubieńcem Snape'a, Malfoyem, okropnie niemiłym chłopakiem. Przynajmniej tak o nim mówiono, aczkolwiek Krukonce się nie naprzykrzał.
     Natalie i Harry przez incydent z Malfoyem zostają przyłączeni do drużyn Quidditcha. Harry jako szukający, a Natalie - po niesamowicie długich testach kapitana drużyny, Rogera Daviesa - jako ścigająca. Już w pierwszym meczu Ravenclawu z Hufflepuffem nastąpiły komplikacje i Krukonka (była jedyną dziewczyną w drużynie) zawisła na miotle do dołu głową, przez co została okrzyknięta Nietoperzem. Podczas jednego z meczów Quidditcha na miotłę Harry'ego został rzucony urok, a uwagę Rona i Hermiony przykuło wówczas dziwne zachowanie Snape'a. Gryfonka stwierdziła, że musi rzucać klątwę i przeszkodziła mu w tym. Pewnej nocy Harry, wraz z przyjaciółmi, wyszedł z dormitorium. Uciekając wraz z Ronem i Hermioną przed woźnym Filchem trafili na zakazany korytarz na trzecim piętrze. Spotkali tam coś, czego w życiu sobie nawet nie wyobrażali... wielkiego psa o trzech głowach, który pilnował czegoś ważnego. Stał na jakiejś klapie. Niebawem dowiedzieli się, że owym skarbem, ukrytym pod klapa w podłodze jest Kamień Filozoficzny. Natalie jest zadziwiona zachowaniem Dracona Malfoya, który traktuje ją zupełnie inaczej niż innych - jakby z sympatią, choć nigdy tak tego nie nazwała ze względu na to, że wydawało jej się to bardzo mało prawdopobne. Z nikim na ten temat nie rozmawiała, bała się poruszyć rozmowę o chłopaku. Gdy dyrektor Dumbledore poleciał do Londynu, Harry i jego przyjaciele postanowili uchronić Kamień przed Snape'em, który jakiś czas temu się zakradał do tamtego miejsca. Rodzice Natalie rozwiedli się w trakcie trwania drugiego semestru szkolnego, co wcale jej nie zasmuciło - co więcej, ucieszyło ją to. Harry uśpił Puszka dźwiękami fletu, który otrzymał od Hagrida (gajowego) jako prezent bożonarodzeniowy, to jedyny sposób, żeby uśpić to zwierzę. Czwórka przyjaciół otworzyła klapę i weszła do niej. Okazało się, że każdy z nauczycieli Hogwartu włączył się w ochronę Kamienia. Hermiona musiała poradzić sobie z rośliną, która chciała ich zabić, Harry musiał złapać klucz do drzwi, który latał jak ptak, Ron miał rozegrać partię szachów z olbrzymimi figurami i Natalie odgadnęła, który eliksir pozwala przejść dalej wybierając między mnóstwem różnych mieszanin. Po drodze Ron wraz z Natalie i Hermioną poświęcili się, by Harry mógł trafić do ostatniego pomieszczenia i zmierzyć się ze Snapem. Nie ujrzał tam jednak Snape'a, a nieporadną jąkałę, Quirrela - nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią. Okazało się, że profesor tylko zgrywał tak bojaźliwego. Był poplecznikiem Voldemorta, który wcale nie zginął tylko utracił swą moc. Próbował zabić Harry’ego, lecz przez to sam zginął. Nie potrafił dotknąć Harry'ego, gdyż chroniła go miłość, która niszczy Voldemorta. Harry cudem uniknął śmierci, Gryffindor zdobył Puchar Domów, a Ravenclaw Puchar Quidditcha. Natalie miała najlepsze wyniki ze wszystkich pierwszoklasistów na koniec roku, ponieważ Eliksiry ukończyła z wyróżnieniem za odgadnięcie zagadki prowadzącej do Kamienia Filozoficznego.

1992
Zanim zaczął się drugi rok Hogwartu, nastał smutny czas dla Natalie - wakacje. Nie chciała rozstawać się ze szkołą ani na chwilę, więc nawet święta spędziła tam, jako jedna z niewielu. Co gorsza, okazuje się, że nie ma wrócić do Hogwartu po wakacjach - ma wyprowadzić się z matką i siostrą do Francji i chodzić do szkoły Beauxbatons, o której nie słyszała dobrych opinii od Freda i George'a Weasleyów, bliźniaków, braci Rona. W pierwszej klasie francuska szkoła odwiedziła Hogwart i obaj zdążyli się na niej poznać przez ten czas. Problemy ma też Harry. Nachodzi go skrzat domowy - Zgredek, który próbuje go zmusić, żeby nie wrócił do Hogwartu, gdzie ponoć czeka na niego niebezpieczeństwo. Czarodziej nie chciał przyrzec, że nie wróci do szkoły, skrzat używył magii, w wyniku czego Harry otrzymuje od wujostwa dożywotni szlaban. Uratowali go jednak Weasleyowie - bliźniacy i Ron, którzy w konspiracji przylecieli po niego latającym Fordem Anglią. Państwo Weasley, którzy znali Janice, babcię Natalie - okazuje się, że babcia, która aktualnie jest aurorką i członkiem nieaktywnego Zakonu Feniksa, przez miesiąc uczyła w Hogwarcie, skąd zna rodziców Harry'ego, Snape'a i innych uczniów, którzy uczyli się wtedy w tamtym roku, a Molly poznała przez to, że szła kiedyś odprowadzić córkę swojej koleżanki na pociąg i spotkała tam wtedy małą panną Prewett (później Weasley) - proponują, że przyjmą do siebie Natalie na ten rok, a od wakacji weźmie ją Janice wraz z mężem Richardem (również aurorem i członkiem Zakonu. Oboje mieszkali w Walii), żeby dziewczynka nie musiała zmieniać otoczenia. Matka Natalie godzi się na zostawienie dziewczynki, ale tylko ze względu na to, że ona pragnęła tego całym sercem. W ten sposób Natalie zaprzyjaźnia się jeszcze bardziej z Harrym i Ronem, oraz zyskuje nową przyjaciółkę - Ginny, siostrę Rona.
     Początek roku nie zapowiadał się niezwykle, co odmienia noc w Halloween, kiedy to kotka Argusa Filcha, Pani Norris została spetryfikowana przez bazyliszka, a na jednej ze ścian pojawiło się ostrzeżenie – legendarna Komnata Tajemnic została otwarta, a więziony w niej przez lata Potwór Slytherina uwolniony. W październiku na błoniach Fred i George wycięli Natalie okropny żart - wyczarowali dużą ropuchę przed nią, sprawiając, że ze strachu wdrapała się na szczyt drzewa. Wygoniła ich, krzycząc, że nie potrzebuje ich pomocy i mają zejść jej z oczu, zostając sama na błoniach. Różdżka wypadła jej po drodze i zawisła na jednej z gałęzi, a na domiar złego jedyną osobą, która mogła jej pomóc, był Dracon Malfoy, przechadzający się w samotności po dworze. Stała się mu dłużna, co było dla niej okropne. Po całej sytuacji tak ją to dręczyło, że stwierdziła, że wolałaby cofnąć czas, spaść na ziemię i się połamać, niż dać się złapać Malfoyowi. Wkrótce doszło do kolejnych petryfikacji, a jeśli ataki nie ustaną, szkoła może zostać zamknięta. Harry, Natalie, Hermiona i Ron wpadli na trop, który może doprowadzić ich do Komnaty Tajemnic, ratując tym samym szkołę. Nauczyciel Slytherinu wciąż traktuje swoich podopiecznych ulgowo. Natalie także, widząc, że potrafi odpowiedzieć na każde z jego pytań dotyczące lekcji. Byłoby z pewnością inaczej, gdyby nie fakt, że nie wie, że jest ona przyjaciółką Gryfonów, w tym syna jego największego wroga - Jamesa Pottera, który był wobec niego bardzo arogancki i wredny w latach szkolnych. Slytherin zdobywa puchar domów i Quidditcha.

1993
     Natalie wróciła do Francji na wakacje. Zarówno mama, siostra jak i dziadkowie aktualnie tam zamieszkiwali, aczkolwiek dziadkowie tylko tymczasowo. Spędziła całe wakacje z rodziną i były naprawdę udane, ale stwierdziła, że więź jaka ją kiedyś łączyła z młodszą siostrą, Ellie, stała się uczuciem bardzo przedawnionym i rozmytym, przez czas, który przepłynął w ich odosobnieniu. Wróciła do szkoły Magii i Czarodziejstwa, gdzie okazało się, że kolejne wakacje Harry'ego okazały się być naznaczone przygodą. W międzyczasie wyszło na jaw, że groźny zbieg, Syriusz Black, uciekł z więzienia zwanego Azkabanem. Podczas tego roku dzieje się wiele rzeczy - do drużyny Ravenclawu wstępuje nowa dziewczyna na miejsce dawnego szukającego - Cho Chang, koleżanka z dormitorium Natalie, Harry uczy się pokonywać dementorów za pomocą zaklęcia Expecto Patronum, Dracon Malfoy zostaje zaatakowany przez Hipogryfa Hagrida po tym, jak sam go sprowokował, lecz Lucjusz Malfoy tak to ukartował, że okazało się, iż to zwierzę jej winne wypadkowi i zostało skazane na ścięcie. Zostaje ogłoszony alarm, z powodu prawdopodobnego wtargnięcia Syriusza Blacka to zamku, przez co Ministerstwo oświadcza, że dyrektor Albus Dumbledore musi zostać tymczasowo usunięty ze szkoły za swoją niekompetencję. Natalie spłaca dług wdzięczności ratując Malfoya od wpadnięcia w ręce Filcha podczas ucieczki z Wielkiej Sali. W międzyczasie Natalie pisze ze swoją siostrą do siebie listy i dowiaduje się od niej, że szkoła z Austrii, która przyjechała na do Beauxbatons w ramach jakiegoś programu, sprawia coraz większe problemy i atmosfera w szkole wygląda naprawdę nieciekawie. Dwudziestego pierwszego stycznia dyrektor wzywa Krukonkę do gabinetu i oświadcza jej w towarzystwie nauczycieli, że tego samego dnia w bitwie w Beauxbatons zginęła jej siostra, matka, babcia Janice oraz dziadek Richard. Dziewczyna z szoku straciła przytomność na cały dzień, jednak pogrążając się w nauce jeszcze bardziej niż wcześniej (miała o dużo bardziej wyprzedzony materiał niż reszta jej klasy z każdego przedmiotu, ponieważ sama uczyła się po lekcjach), dała radę powrócić do normalnego rytmu życia. Harry, Ron, Natalie i Hermiona chcą pomóc Hagridowi uratować hipogryfa Hardodzioba przed śmiercią, co jednak im się nie udaje. Przez ucieczkę szczura Rona, Parszywka, którego gonił kot Hermiony (Krzywołap), trafili do Wrzeszczącej Chaty, która była ukryta pod Wierzbą Bijącą. Spotykają tam profesora Lupina i Blacka, którzy okazują się być dawnymi przyjaciółmi Jamesa Pottera. Lupin jest wilkołakiem, Black potrafi się zmieniać w wielkiego czarnego psa, a i szczur Rona okazuje się być animagiem - tak naprawdę jest to Peter Pettigrew. Harry nie pozwala na zabicie szczura, bo nie chce, żeby przyjaciele jego ojca stali się mordercami i decyduje oddać go w ręce dementorów, sprawiając, że Syriusz zostanie tym samym uniewinniony. Pettigrew ucieka, a Syriusz ma zostać skazany na pocałunek dementorów, czyli wyssanie przez nich duszy. Natalie i Hermiona, które są posiadaczkami Zmieniaczy Czasu, po podpowiedzi Dumbledore'a mają zamiar uratować z Harrym Hardodzioba i Syriusza, cofając się w czasie. Żeby Ron nie nabrał podejrzeń, Natalie (mająca kontuzjowaną rękę) pozostaje z nim w szpitalu, a Harry i Hermiona, będący w pełni sprawnymi, udają się na akcję ratunkową. W tym czasie Krukonka rozmawia z przyjacielem o Quidditchu i po jakimś czasie dołączają do nich Ginny, Fred i George. Atmosfera staje się nieciekawa, ponieważ dziewczyna wciąż nie wybaczyła im kawału z żabą, który wycięli jej na początku drugiej klasy (a była końcówka trzeciej). Dochodzi pomiędzy nimi do sprzeczki, którą przerywa Ginny i finalnie zakańcza Ron, rozbawiając wszystkich nieumyślnie. Chłopcy przeprosili Natalie za to, że jej dokuczyli i wszystko wróciło do normy. Harry i Hermiona wrócili do skrzydła szpitalnego, Ravenclaw zdobył Puchar Quidditcha i Puchar Domów.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Posty (Atom)